«همیشه شعبان، یک بار هم رمضان»

... سپس "بشتاسب" (گشتاسپ) فرمان داد که "زرتشت" را حاضر آوردند و او در بلخ بود. چون بر پادشاه درآمد، آیین ِ خود را برایِ وی بازگشود؛ و پادشاه، آن را بسی خوش داشت و پیرو ِ او گشت؛ و مردم را به زور وادار به فرمانبری از او کرد و گروهِ انبوهی از ایشان بکشت تا آن را پذیرفتند و در برابر آن سر ِ کُرنش فرود آوردند. پیش از آن، بشتاسب و پدرانش، آیین ِ صابئان میداشتند.

(ابن اثیر، تاریخ کامل، ترجمه ی سید محمد حسین روحانی، انتشارات اساطیر، تهران، 1383، ج 1، ص 300-301)