ایران، خاطراتِ تلخ و شیرینْ زیاد دارد. اشغال میهنمان در جریان جنگ جهانی دوّم ـ به سال 1941 میلادی (1320 شمسی) توسط قوای متفقین، خاطرهای تلخ و اندوهبار است. از آثار سینمایی که اینک یادآور آن خاطرهی تلخ است ـ یکی هم انیمیشن کوتاهیست به نام "داریوش کوچک و چاه زهرآلود" محصول 1943، که به سفارش ادارهی تبلیغاتِ دولت بریتانیا (و در تقابل با آلمانِ نازی و متحدین) برای کودکان و نوجوانانِ ایرانی تهیه و ساخته شده بود. بخشهایی از این انیمیشن را در مستندِ "جهانی در حرکت" (از تصویر تا حرکت)، به تهیهکنندگی و روایتِ علیرضا میراسدالله یافتم که در نماشا به اشتراک گذاشتهام.
تصاویر زیر: چهار فریم از انیمیشن "داریوش کوچک و چاه زهرآلود" (1943)
پروفسور نیمبوس [شخصیت کُمیکاستریپِ محبوبِ آن دورانِ فرانسه در حکومتِ ویشی] با خانوادهاش گوش به رادیوی لندنی-یهودی سپردهاند که "ای مردم فرانسه! متفقین دارن میان که آزاد-تون کنن!". در نمای بعدی بمبافکنهای آمریکایی با هدایت و خلبانیِ پاپای ملوان، فلیکسِ گربه و کاراکترهای مشهورِ دیزنی مثل گوفی، میکیماوس و دانلد-داک به بمبارانِ خاک فرانسه میپردازند. یکی از بمبها هم به خانهی نیمبوس اصابت میکند و رؤیای زندگی بهتر برای او و خانوادهاش، با بستن پیچ رادیو توسط فرشتهی مرگ به پایان میرسد.
تصاویر زیر: چهار فریم از انیمیشن "نیمبوسِ آزاد شده" (1943)
نمونهی کُمیکاستریپهای پروفسور نیمبوس در اینجا
سه سال پیش، در چنین روز خجستهای، دخترم "آناهید" زاده شد. وجودش نور خانهمان شد و روشنیبخشِ قلب من و مادرش. دخترکم تو زیباترین هدیهی خداوند به مایی. فرشتهی کوچکم تولدت مبارک.
باباییت واسه تولدت دو تا کارتون آپلود کرده تو اینترنت: در اینجا و اینجا
یکی کارتون باگزبانی (خرگوش شهر سِویل) ؛ و آن دیگری، کارتون وودی وودپیکر (آرایشگر شهر سِویل) . دو کارِ ابتکاری و خلاقه؛ که به ترتیب پیشنوا (اُورتور) و تکخوانیِ فیگارو (لارگو آل فکتُتوم) از اپرای کُمیک «آرایشگر شهر سِویل» اثر مشهور جواکینو روسینی را بعنوان موسیقی در پسزمینه دارند.