در غروب امروز، و بعد از خاتمهی آخرین کلاس این ترم (که درس معماری اسلامی بود) این پیامهای قدردانی را در واتساپ گروه کلاسی، از دانشجویان دریافت کردم؛ و خستگی کل ترم از تن-ام رفت.
-----------------------------
و پیام دیروز، در آغاز ترم جدید (21 بهمن 1400)
روز معلّم امسال که گذشت، باز به عادت هر سال میخواستم از پیامهای تبریکِ دانشجویان، یکی را بگذارم به یادگارِ ذهنهای روشن و قلبهای پُرمهرـشان. ولی طول کشید تا امروز که حوصلهای دست داد. و این آرزوی دوباره که "ایرانِ" آینده برایشان وطنِ بهتر و دوستداشتنیتری باشد؛ مأمنی باشد برای برآوردنِ آرمانها و آرزوهایشان؛ جایی که بتوانند در آن، آیندهای پیروزمندانه را با همهی روشنیهایش در پیش روی خود ببینند: پُر از هیجان، امید، تحرّک و دستاورد.
«استاد عزیز و گرانقدر
روزتون مبارک
برای تمام درسهایی که به ما آموختید و زحماتی که برای ما متحمل شدید،
نهایت سپاس و قدردانی را دارم.
علاقهی من به درس و علم، نشأتگرفته از تدریس و کلاس شما بوده؛
و بدون اغراق میشه گفت جهت زندگی و کار من را مشخص کرده.
امیدوارم زندگی شما سرشار از شادی و سلامتی و پیروزی باشه.
و امیدوارم بتونم مثل شما اثر مثبتی در جهان ایجاد کنم و مفید باشم.
باز هم ممنونم.»