داستان سردری که ساخته نشد

ایامی که مدیر عمرانی دانشگاه آزاد اسلامی واحد رامسر بودم، در یکی از نیمسالهای تحصیلی، طراحی سردر ورودی دانشگاه را به عنوان یکی از پروژه های کلاسی به دانشجویانم سپردم؛ و متعاقباً از میان پروژه های برگزیده، یکی از طرح ها را به تأیید ریاست واحد رساندم. سپس در خرداد ماه 1390، زمانی که دکتر جاسبی برای افتتاح پروژه های عمرانی به رامسر آمده بود، طرح برگزیده را روی بنر در ابعاد بزرگ چاپ کرده و نظر ایشان را بدان جلب نمودیم.

در ادامه ی کار، نقشه های اولیه ی تهیه شده در دفتر فنی واحد را به اداره کل فنی و ساختمان دانشگاه آزاد فرستاده و پس از انتظاری چندین ماهه، نقشه های اصلاح شده و مصوّب طرح سردرب را با شماره پروژه ی 4294 دریافت کردیم. بلافاصله پس از آن، با درج آگهی مناقصه ی عمومی، در پی انتخاب پیمانکار ذیصلاح برآمدیم.

قیمت پیشنهادی پیمانکار برنده، 160 میلیون تومان بود؛ که به نظر اداره کل طرحهای عمرانی دانشگاه، گران آمد و با آن موافقت نشد.

ولی متره ی پروژه و بررسی ریز-بخشهای آن با قیمتهای روز، نشان می داد که پیمانکار قیمت درستی داده است. لاجرم به اداره کل طرحهای عمرانی در تهران رفتم و منطقاً به دفاع از حق واحد پرداختم. متأسفانه با دگم-اندیشی، بر موضع سابق خود پافشاری نموده و خواستند که طرحی را برای سردر برگزینم که بیش از 100 میلیون، هزینه نداشته باشد؛ حتی مرا برای دفاع از قیمت پیشنهادی پیمانکار، تلویحاً به فساد مالی متهم نمودند!

ساخت سردر دانشگاه، بعد از آن و پس از استعفای من، مدت بسیاری به تعویق افتاد. تا اینکه از ابتدای سال جاری، ساخت آن با یکی از نقشه های نازیبا و تیپ سازمانی به انجام رسید. ولی نکته ی داستان این است که سردر کنونی، با هزینه ی 280 میلیون تومانی ساخته شده است؛ یعنی 120 میلیون بیش از قیمت پیشین! به این مبلغ، اضافه کنید هزینه ی کار-زمان و انرژی-یی که بیهوده تلف شد را! همین!

طرح سردر دانشگاه که توسط یکی از دانشجویان ارائه شده و مقرر بود که ساخته شود

نمای جلوی سردر که توسط اداره کل فنی و ساختمان [بر اساس طرح بالا] تهیه شد (طرح 4294 سازمان)    

بنر طرح سردر دانشگاه. 12 خرداد 1390. روز افتتاح پروژه های عمرانی بدست دکتر جاسبی 

عکس از: نگارنده

فرزانگانِ دیار ما (بخش اوّل: دکتر عبدالصمد خلعتبری)

دکتر عبدالصمد خلعتبریِ لیماکی، در دی‌ماه سال 1341 در یکی از روستاهای شهرستان رامسر (لیماک) متولد شدند. پدرشان، ناصرقلی‌خان خلعتبری لیماکی، نام ِ برادرِ مرحوم پدربزرگشان، عبدالصمدخان، را بر او نهادند. عبدالصمد خلعتبری، دوران ابتدایی و راهنمایی را در زادگاهش گذراند و تحصیلاتِ دبیرستان را در تنکابن ادامه داد. در خرداد 1359، در رشته‌ی اقتصاد و علوم اجتماعی، از دبیرستان حافظ دانش‌آموخته شد. در سال 1360، در اولین دوره‌ی تربیت معلم، در رشته‌ی زبانِ انگلیسیِ مرکز تربیت معلّم امام خمینیِ گرگان پذیرفته شد. در سال 1362، دانش‌آموخته شد و به استخدام آموزش و پرورش درآمد؛ و در مدارس راهنمایی ِ تنکابن، بابلسر و فریدونکنار مشغول تدریس شد. همزمان با تدریس، ادامه‌ی تحصیل داد و در سال 1366 در رشته‌ی حسابداری از دانشگاه مازندران (بابلسر) لیسانس گرفت. پس از اتمام تحصیل، در یکی از دبیرستان‌های گرگان مشغول تدریس شد؛ و سپس به مدت دو سال به معاونت اداری و مالی ِ اداره‌ی آموزش و پرورش ِ گرگان انتخاب شد. پس از مدتی، به تنکابن منتقلْ و در دبیرستان‌های این شهرْ مشغول تدریس شد. علاقه‌ی وی به تحصیل باعث گردید تا در سال 1373 فوقِ لیسانس خود را در رشته‌ی مدیریت دولتی از دانشگاه آزاد اسلامی واحد قائمشهر و فوق‌لیسانس ِ حسابداری را در سال 1374 از دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران اخذ نماید. وی از سال 1371 همکاری خود را با دانشگاه‌ها آغاز نمود و به تدریس دروس حسابداری در دانشگاه‌ها و مراکز آموزش عالی استان‌های مازندران و گیلان پرداخت. در شهریور 1376 از همکاری آموزش و پرورش استعفا داد و بصورت تمام‌وقت به عضویت هیئت-علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد چالوس درآمد. در این واحد دانشگاهی، به مدّتِ دو سال، مدیر-گروهِ حسابداری و دو سال و نیم، در سمتِ معاون اداری و مالی خدمت کرد. 

در سال 1381 تحصیل در مقطع دکتری دانشگاه آزاد واحد علوم و تحقیقاتِ تهران را آغاز نمود و در سال 1386 آنرا به پایان رساند.

دکتر خلعتبری، پس از راه-اندازیِ دانشگاه آزاد اسلامی واحد رامسر (اسفند ماهِ 1383) به عنوان اوّلین رئیس این واحد، انتخاب و مشغول به کار شد. وی با پیگیری‌های فراوان، سرانجام توانست زمینی به وسعتِ تقریبی 22 هزار مترمربع را در بهترین نقطه‌ی شهر رامسر (رضی‌محله)، از شهرداری رامسر خریداری نموده و در تحقّق رؤیای ساختِ یک مجتمع دانشگاهی ِ آرمانی، گامی به جلو بردارد. سال‌های 87-1386 عرصه‌ی اندیشه‌ها و تلاش‌های والای او و صلابتِ رأی و خواستی بود که می‌کوشید با پذیرش ریسکِ بالای ساختمان‌سازی‌های گسترده، در تقابل با نظر برخی مدیران ِ بالا-دست که دانشگاه رامسر را صرفاً در حد و اندازه‌های یک مرکز ِ کوچک می‌خواستند، با دستور به طراحی و تصویب نقشه‌های یک مجتمع دانشگاهی در گام ِ نخست و برگزاری مناقصاتِ پیاپی و به خدمت‌گرفتن پیمانکاران ِ ذیصلاح در گام دوّم، در پَس ِ اجرایی‌نمودن ِ آن رؤیای متعالی برآید.

دکتر عبدالصمد خلعتبری در کنار پروژه‌ی ساختمان آموزشی ده-هزار مترمربعی. اوّل دی ماه 1387.

عکس از: نگارنده

نماهنگی از اقداماتِ عمرانی دکتر عبدالصمد خلعتبری در دانشگاه آزاد اسلامی واحد رامسر
(نگارنده نیز، در مقام مدیر عمرانی، در این پروژه‌ها به ادای وظیفه پرداخت) :

http://s2.picofile.com/file/7572933331/ramsar.wmv.html

دکتر خلعتبری در سال 1371 با خانم دکتر زهرا مبلّغی ازدواج نمودند، که حاصل آن دو دختر به نام‌های "بهار" (متولد 1374) و "غزال" (متولد 1376) است.

دکتر خلعتبری همچنین عضو انجمن حسابداران خبره هستند و تا کنون، چندین مقاله و کتاب در زمینه‌های حسابداری و مدیریت به یادگار نهاده‌اند:

1- راهنمای کاربردی تحقیقاتِ حسابداری (ترجمه)، نشر پیشبرد، 1368.

2- مسائل حسابداری بهای تمام شده (ترجمه)، نشر پیشبرد، 1369.

...

---

برای نگارش متن ِ فوق، از کتاب زیر بهره برده‌ام:

رضوانی گیل کلایی، مجتبی. باغ آینه‌های رامسر، بدرقه‌ی جاویدان و عطوفت، تهران، 1387، ص 155-156.