توضیح

مدیر محترم سایت پژواک رامسر ، با سلام. خواهشمندم توضیحات ذیل، عیناً جهت آگاهی عمومی در آن سایت درج گردد و به اطلاع همکاران رسانه ای دیگر نیز رسانده شود: 

«گنه کرد در بلخ آهنگری/ به شوشتر زدند گردن مسگری»  

به تازگی مطلبی با عنوان "داستان سردری که ساخته نشد" به نقل از وبلاگ من در سایت پژواک رامسر بازنشر یافته که متأسفانه در برخی مجامع و جلسات، باعث سؤتفاهمات فراوان گشته و تبعاً ناراحتی و دلخوری برخی از دوستان و همکارانم را در دانشگاه سبب شده است. برایم جای تعجب دارد که وقتی من در مطلب مورد اشاره، به صراحت از تلاش واحد برای ساختن سردری با طرح زیبا و هزینه ی بهینه سخن گفته و سؤ مدیریت و کارشکنی اداره کل طرحهای عمرانی سازمان مرکزی دانشگاه آزاد را خاطرنشان میسازم، عده ای به جای سرزنش "سازمان"  به سرزنش "واحد" روی آورده و بسا تهمتهای ناروایی که به مسئولین واحد و ریاست آن می زنند! هر انتقادی، باید اصولی و سازنده باشد. افرادی که ریاست محترم واحد رامسر را در اینخصوص سرزنش میکنند باید بدانند که ایشان همه ی تلاش خود را انجام دادند تا "سردرِ" مورد بحث ساخته شود؛ و هم ایشان بودند که بنده را در مأموریتی اختصاصی به تهران فرستادند تا نزد مسئولین مربوطه  از حق واحد در این پروژه دفاع کنم [*]. اگر نوشته ی من به درستی خوانده میشد دانسته میشد که علت اتلاف بیهوده ی وقت و انرژی و به تبع آن بالا رفتن قیمتها در بازار را، نه در دانشگاه آزاد اسلامی واحد رامسر و مدیریت آن، بلکه در "اداره کل طرحهای عمرانی سازمان مرکزی دانشگاه" و سؤ مدیریتِ وقتِ آن در تهران می‌باید جستجو کرد. یا علی! 

---

پی‌نوشت:

[*] ریاست وقتِ واحد رامسر (آقای جواد خلعتبری) بعدها به من گفتند که پیگیری ویژه داشته‌اند تا "سردر" با قیمت 280میلیون تومان ساخته شود. ایکاش همین "پیگیری ویژه" را برای قیمت مناسبِ 160میلیون تومان می‌داشتند! لااقل یکبار گوشی تلفن را برمیداشتند و به سازمان زنگ می‌زدند و از قیمت مناسب دفاع میکردند تا بعداً ناچار به "پیگیری ویژه" برای قیمتی گزاف نشوند!

داستان سردری که ساخته نشد

ایامی که مدیر عمرانی دانشگاه آزاد اسلامی واحد رامسر بودم، در یکی از نیمسالهای تحصیلی، طراحی سردر ورودی دانشگاه را به عنوان یکی از پروژه های کلاسی به دانشجویانم سپردم؛ و متعاقباً از میان پروژه های برگزیده، یکی از طرح ها را به تأیید ریاست واحد رساندم. سپس در خرداد ماه 1390، زمانی که دکتر جاسبی برای افتتاح پروژه های عمرانی به رامسر آمده بود، طرح برگزیده را روی بنر در ابعاد بزرگ چاپ کرده و نظر ایشان را بدان جلب نمودیم.

در ادامه ی کار، نقشه های اولیه ی تهیه شده در دفتر فنی واحد را به اداره کل فنی و ساختمان دانشگاه آزاد فرستاده و پس از انتظاری چندین ماهه، نقشه های اصلاح شده و مصوّب طرح سردرب را با شماره پروژه ی 4294 دریافت کردیم. بلافاصله پس از آن، با درج آگهی مناقصه ی عمومی، در پی انتخاب پیمانکار ذیصلاح برآمدیم.

قیمت پیشنهادی پیمانکار برنده، 160 میلیون تومان بود؛ که به نظر اداره کل طرحهای عمرانی دانشگاه، گران آمد و با آن موافقت نشد.

ولی متره ی پروژه و بررسی ریز-بخشهای آن با قیمتهای روز، نشان می داد که پیمانکار قیمت درستی داده است. لاجرم به اداره کل طرحهای عمرانی در تهران رفتم و منطقاً به دفاع از حق واحد پرداختم. متأسفانه با دگم-اندیشی، بر موضع سابق خود پافشاری نموده و خواستند که طرحی را برای سردر برگزینم که بیش از 100 میلیون، هزینه نداشته باشد؛ حتی مرا برای دفاع از قیمت پیشنهادی پیمانکار، تلویحاً به فساد مالی متهم نمودند!

ساخت سردر دانشگاه، بعد از آن و پس از استعفای من، مدت بسیاری به تعویق افتاد. تا اینکه از ابتدای سال جاری، ساخت آن با یکی از نقشه های نازیبا و تیپ سازمانی به انجام رسید. ولی نکته ی داستان این است که سردر کنونی، با هزینه ی 280 میلیون تومانی ساخته شده است؛ یعنی 120 میلیون بیش از قیمت پیشین! به این مبلغ، اضافه کنید هزینه ی کار-زمان و انرژی-یی که بیهوده تلف شد را! همین!

طرح سردر دانشگاه که توسط یکی از دانشجویان ارائه شده و مقرر بود که ساخته شود

نمای جلوی سردر که توسط اداره کل فنی و ساختمان [بر اساس طرح بالا] تهیه شد (طرح 4294 سازمان)    

بنر طرح سردر دانشگاه. 12 خرداد 1390. روز افتتاح پروژه های عمرانی بدست دکتر جاسبی 

عکس از: نگارنده