کاراته کید

خبر درگذشت جان جی آویلدسن در این روزها، مرا سوق داد به دیدن دوباره‌ی یکی از فیلم‌هایش که به جز راکی (1976)، محبوب‌ترین فیلم رزمیِ دوران نوجوانی‌ام بود: کاراته کید یا پسر کاراته‌باز (1984).

الان که دیدم‌اش، باز جذابیت و شادابی دهه‌ی 1980 برایم تداعی شد؛ فرمول ساده‌ و خوش‌بینانه‌ی پیروزی با ممارست و البته "حفظ تعادل در عشق و زندگی" ـ توصیه‌ی آقای میاگی در فیلم ـ هنوز جواب می‌دهد!

داستانگوییِ ساده و بی‌آلایش، با پایانِ محتمل و بدون غافلگیری؛ و هنوز دلنشین!

پوسترهای سه‌گانه‌ی کاراته‌کید (1984، 1986 و 1989)

دو سکانس کوتاه از فیلم را در نماشا گذاشته‌ام: یکی، تمرین‌های تعادلیِ دانیل در صبحگاهِ ساحل؛ و دیگری، اولین حضورش در مسابقاتِ حرفه‌ایِ کاراته ــ در حالی‌که موسیقی ِ ساخته‌ی بیل کانتی با ترانه‌ی "You're the Best" در پس‌زمینه‌، هیجان را مضاعف می‌کند. این ترانه، پس از اکران این فیلم، شهرتی فراگیر یافت: نکـ ویکی‌پدیا. 

کلاسیک‌ها در تلویزیون (بخش ششم: شوک)

در تاریخ 16 اردیبهشت 1375، شبکه‌ی سوّم سیما، فیلم شوک (1982) را با بازی آلن دلون و کاترین دنوو پخش کرد.

عنوان اصلی فیلم: Le choc

مشخصات فیلم در: IMDB

داستان:

یک آدمکش حرفه‌ای به نام "کریستین" (با بازی آلن دلون)، بعد از آخرین مأموریتش تصمیم می‌گیرد که از باند تبهکاری جدا شده و با پول‌هایی که بعنوان دستمزد دریافت داشته، زندگی تازه‌ای را با همسر سابقش "کِلِر" (کاترین دنوو)، در منطقه‌ای روستایی از سر بگیرد [1]. ولیکن در این راه، ناچار می‌شود تا سرانجام سردسته‌ی باند تبهکاری را بکشد، چرا که او و کلر را زندانی کرده و وادار به انجامِ تروری دیگر میکنند ـ هرچند که این ترور، صورت نمی‌گیرد.

... در نهایت، کریستین و کلر، با هم، راهیِ مکانی دور می‌شوند: شاید به جزایر قناری و یا باهاما.

من این فیلم را، با همان شکلِ مُثله‌شده‌ی پخش‌شده از تلویزیون، دوست می‌داشتم.
بخش‌هایی از آن را در آپارات گذاشته‌ام: برای موسیقیِ پس‌زمینه‌اش هم، کار زیبایِ "جیانّی فرّیو" از فیلمِ اسلحه‌ی بزرگ (1973) را برگزیده‌ام. 
گل و بلبل، جمع آمده‌اند

---

[1] در نسخه‌ی اصلی، "کلر"  زنِ "فلیکس" است ـ یک مرد روستایی که مزرعه‌ی پرورش بوقلمون دارد و بعداً کشته می‌شود. در نسخه‌ی دوبله‌ی پخش شده از تلویزیون، فلیکس را برادرِ کلر معرفی کرده‌اند!