کاراته کید

خبر درگذشت جان جی آویلدسن در این روزها، مرا سوق داد به دیدن دوباره‌ی یکی از فیلم‌هایش که به جز راکی (1976)، محبوب‌ترین فیلم رزمیِ دوران نوجوانی‌ام بود: کاراته کید یا پسر کاراته‌باز (1984).

الان که دیدم‌اش، باز جذابیت و شادابی دهه‌ی 1980 برایم تداعی شد؛ فرمول ساده‌ و خوش‌بینانه‌ی پیروزی با ممارست و البته "حفظ تعادل در عشق و زندگی" ـ توصیه‌ی آقای میاگی در فیلم ـ هنوز جواب می‌دهد!

داستانگوییِ ساده و بی‌آلایش، با پایانِ محتمل و بدون غافلگیری؛ و هنوز دلنشین!

پوسترهای سه‌گانه‌ی کاراته‌کید (1984، 1986 و 1989)

دو سکانس کوتاه از فیلم را در نماشا گذاشته‌ام: یکی، تمرین‌های تعادلیِ دانیل در صبحگاهِ ساحل؛ و دیگری، اولین حضورش در مسابقاتِ حرفه‌ایِ کاراته ــ در حالی‌که موسیقی ِ ساخته‌ی بیل کانتی با ترانه‌ی "You're the Best" در پس‌زمینه‌، هیجان را مضاعف می‌کند. این ترانه، پس از اکران این فیلم، شهرتی فراگیر یافت: نکـ ویکی‌پدیا. 

یک عکس ... یک خاطره (1)

داشتم فیلم شبِ قوزی (1343)، ساخته‌ی فرخ غفاری را نگاه میکردم، توی یه صحنه که محمدعلی کشاورز جعبه‌ی گزی که جنس قاچاق توشه را دستش داره، حواسم رفت به نقش و مشخصاتِ بسته‌ی گز: اصفهان، کارخانه‌ی حسین کرمانی و اخوان محسن‌زاده.

این گز، هنوز هم از معروفترین سوغاتی‌های اصفهانه. ظاهراً قدمت‌اش بیش از اینهاست و به بالایِ یک قرن میرسه! ایّام دانشجویی، هر موقع میخواستیم برگردیم ولایتِ خودمون، چند بسته از همین گزهای کرمانی از شعبه‌ی اصلیش توی خیابون عبدالرزاق میخریدیم واسه خانواده و دوستان.

دیدن خانم پری صابری (کارگردان بنامِ تئاتر ایران) هم، با آن ظاهر جوان در این فیلم، برایم جالب بود.

پری صابری در دو نما از فیلم "شب قوزی"

فیلم شبِ قوزی، اقتباسی مدرن از روی یکی از داستانهای "هزار و یک شب" است. این فیلم، در جشنواره‌ی کن (1964) و سینماتک فرانسه هم به نمایش درآمده بود و علاقه‌مندانی همچون ژرژ سادول (مورّخ مشهور سینما) داشت. [1]

---

[1] نک: صد فیلم تاریخ سینمای ایران. نوشته و تألیف احمد امینی. ص 72.