اسفرجان
نوروز ِ امسال یادداشتی برای "بنیاد میراث پاسارگاد" فرستاده بودم در باب ِ شهرکِ "اسفرجان" که با استقبالی از سوی ِ دوستان مواجه شد. دوست ِ ایراندوستِ ارجمندم "پژمان شیبانی اسفرجانی" در ادامهی آن مقاله، عکسهایی دلنشین از "اسفرجان" برای سایت ِ مزبور ارسال داشتهاند که لینک به صفحهی آن در انتهای ِ یادداشتِ پیشین قرار گرفته است و دلبستگانِ طبیعتِ ایران را ارمغانی خوش باشد.
سپاس بسیار یاغش گرامی
نظر به شکل تنگ دره ای شهرک اسفرجان باید نام آن مرکب باشد از سپ (در هم شکستن)، راگ (راغ، رغه) و پسوند نسبی ان یعنی در مجموع مکان واقع در دره و شکاف صحرا. نام محل باستانی چغادک آن هم مرکب است از چغ (چکا= بالای سر، نوک، دماغه) و دک (شکل).
وجه اشتقاقهای سپَرِغ-کان (محل نوک تیز) یا سپرگ-کان (محل سر سبز و پر گیاه) هر دو در باب نام محلهایی که اسفرجان نامیده میشوند؛ صدق میکنند. در اینجا وجود چغادک مفهوم اولی را ضمانت می کند.