هدیه‌ای از نبوغ زِمان

قبلاً درباره‌ی فیلم بارون مونشهاوزن (بارون پراشیل) (1961) شاهکار سینمایی کارِل زِمان، با گراوُرهای قدیمی و فضاسازی خلاقه‌ی پُر رمز و رازش، مطلبی نوشته بودم. پریروز، دوستی ارجمند که گرداننده‌ی کانال تلگرامی "پیشگام" است ــ و به پیشه‌ی فرهنگیِ تهیه و ترجمه‌ی فیلم‌های باارزش تاریخ سینما به صورت دیسک بلوری مشغولند ــ لطف کردند و نسخه‌ی بلوری کرایتریون  این فیلم را برایم ارسال نمودند.

در انتهای این فیلم، مستندی هم درباره‌ی شیوه‌های هنری "کارِل زِمان" بود؛ که نبوغ این فیلمساز را در استفاده از تکنیک‌های به ظاهر ساده و ابتدایی برای خلق فضای فانتزی در آثارش نشان می‌داد. تکنیک‌های دستی-هنری‌ای که کشف‌شان (در فضای کامپیوتری-دیجیتالیِ امروز) مخصوصاً برای جوانان، جذّاب است. از جمله‌ی مواد و متریال این مستند، چند عکس باارزش از دکور‌ـسازی‌‌های فیلم "بارُن پراشیل" است که مربوط می‌شود به حرکت عمق‌دار دوربین در فضای اندرونی کاخ سلطان عثمانی.

آن عکس‌ها را با دقایقی از فیلم، در اینجا تقدیم دوستان می‌دارم. قطعه‌فیلم اوّل، همان سکانسِ "سراپرده"ی مرتبط با عکس‌هاست:

[عکس‌ها با کلیک، بزرگنمایی دارند]