وعده

بسیاری از ما، با خاطراتمان زندگی می‌کنیم. خاطراتی که به انتظار می‌مانند تا جایی‌ـ‌زمانی دوباره دیده شوند؛ و شاید باز همان تأثیرِ پیشین را با اصوات و تصاویرشان بر ذهنمان بگذارند ... .

در نوجوانی، یک فیلم هندی دیده بودم با عنوان قسم‌ـ‌ وعده (1978) [اطلاعات در IMDb] که بازیگرانِ معروفی مثل آمیتاب باچان، راندهیر کاپور و راکهی گُلزار در آن بازی می‌کردند. داستانش درباره‌ی استاد دانشگاهِ نجیبی بود به اسم آمیت (با بازی آمیتاب باچان) که هنگام سوا-کردنِ برادر کوچک‌ترش راجو (کاپور) در یک نزاعْ چاقو می‌خورد و کشته می‌شود. پس از این اتفاق، سومان (راکهی)، نامزد جوانِ آمیت، زندگی‌اش را با خاطراتِ آمیت و کشیدنِ تصویرش بر بوم‌های نقاشیْ سپری می‌کند و تن به ازدواج دیگری نمی‌دهد. سال‌ها بدین‌ منوال می‌گذرد، تا اینکه تصادفاً پای سارقِ جوانی به نام شانکر (باچان) به زندگیِ راجو و سومان بازمی‌شود؛ سارقی که شباهتِ حیرت‌انگیزی به آمیت دارد ... . راجو که خود را همیشه در قضیه‌ی قتل برادرش، مقصر می‌دانسته است تلاش می‌کند تا در وجود این جوانِ خلافکارْ ردّ و نشانی از برادرِ مرحومش بجوید؛ ولی برای سومان، مسئله به این راحتی‌ها نیست: "آبِ فاضلاب نمی‌تواند هیچوقت مثلِ آبِ رود شود!" ... .

این فیلم، مانند اغلبِ فیلم‌های ملودرام هندی، چند سکانسِ موزیکال هم دارد؛ که یکی‌ش در آن عالم نوجوانی، شیفته‌ام کرده بود؛ به طوری که تا مدت‌ها ارجاعاتِ رمزی و عاشقانه‌‌اش در ذهنم بود و ترانه‌اش بر زبانم: "میله جو کَدی کَدی اِکِ زنجیرُ بَنی"!

 پس از سال‌ها، دیشب به لطف اینترنت توانستم آن سکانسِ موزیکال را با کیفیتِ بالای صدا و تصویر ببینم و دوباره همراهش شود. همراهِ دوباره‌ی آن نگاه‌ها و تردیدها میانِ شانکر و سومان ... و آن مجلسِ شادِ رقص و آواز، که بر گوشه‌اش عشقْ ـ محزون و معصوم ـ فرصت بالیدن یافته بود ... .

دانلود این سکانس موسیقاییِ زیبا با کیفیتِ HD 
از دراپ‌باکس (حجم فایل 80MB) 

تماشای این سکانسِ موسیقایی در تماشا

---

پی‌نوشت:

آقای جهانبخش پازوکی، ملودی زیبای این سکانس را برای یکی از ترانه‌هایش به نام "گُل گلخونه" استفاده کرده‌ است. این ترانه، با صدای "عارف" برای بسیاری از ایرانیانْ به-یاد-ماندنی است.

دانلود ترانه‌ی "گل گلخونه" با صدای عارف