آدمی به صورت خود دست میزند و از خود میپرسد آیا صورتی که در آینه است، صورت واقعی-اش است؟
چرا خدا صورت انسان را به گونه ای آفریده تا نتواند صورت خود را ببیند ــ مگر در آینه؟ شاید سنجاقک ها و آخوندک ها بتوانند صورتشان را ببینند.
روند تکاملی بر این بوده، که صورت انسان توسط دیگران دیده شود.
(از داستان "ماه روی آب" نوشته "یاسوناری کاواباتا". در: داستانهای کوتاه ژاپنی. ترجمه: اشکان کاظمیان. نشر شورآفرین: 1393. ص 119)