دکتر یوهانی پالاسما (+)، معمار نامدار فنلاندی، در سال 2001 کتابی با عنوان «معماریِ تصویر: فضای وجودی در سینما» نگاشته که توسط آقای علی ابهری به فارسی هم برگردانده شده است.
از مقالات عالیِ این کتاب، یکی هم مقالهای با عنوانِ "هیولا در هزارتو"ست که به بررسی معماری در فیلم درخشش (1980) ساختهی استنلی کوبریک میپردازد.
فیلم درخشش برای دوستداران سینما ــ و به ویژه علاقمندانِ ژانر وحشت ــ یک فیلم ماندگار و کلاسیک است؛ فیلمی که بر پایهی رُمان پرفروش استیفن کینگ ساخته شد و روایتگرِ به جنون رسیدنِ یک نویسنده در هتلی خالی از سکنه و خدمه است. مشهور است که جرقهی نگارش این رُمان در ذهن کینگ، با اقامتش در هتل استنلی (+)، در پایِ کوهستان راکیِ کلرادو، زده شد. نام هتل در رُمان، به هتل اُوِرلوک تغییر داده شد. کوبریک امّا حجم خارجی هتل را در فیلماش از اقامتگاه کوهستانی تیمبرلاین (+)، واقع در دامنهی کوهستانِ هود در اورِگان، الگوبرداری نمود.
کوبریک، در اقتباس سینماییاش، تغییرات مهمی در رُمان کینگ داد و ترس را به شیوهای مؤثرتر در ساختار و استعارههای معماری تعبیه نمود. مثلاً هزارتویِ شمشادی در فیلم، نقشی مؤثرتر نسبت به رُمان دارد و یادآور زندانِ هزارتویی میشود که دِدالوس، معمار کرِتی، برای در بند کردنِ مینوتور ساخته بود. دکور این هزارتوی غولآسای گیاهی در فیلم، در محوطهی قدیمی کمپانی مترو گلدوین مایر در بورهاموود ساخته شد ... .
تصویر زیر: از تصاویر مقالهی "هیولا در هزارتو" ــ نوشتهی یوهانی پالاسما ــ
پلانِ بالایی، متعلق به دکور واقعی فیلمبرداری در صحنههای هزارتوـست
به تازگی خانم مریم وقارلاهیجانی (دانشجوی کارگردانی سینما در دانشگاه آزاد اسلامی واحد رامسر)، مستندی دربارهی نقش معماری در فیلم درخشش ساختهاند که در بخشی از آن، از مقالهی "هیولا در هزارتو"ی پالاسما استفاده شده است. این بخش را در تماشا و نماشا قرار دادهام.