چنین گفت کاین گر فرشته بدی
ز مشک و زعنبر سرشته بدی
وگر دیو بودی نگفتی سرود
همان نیز نشناختی زخم ِ رود
(فردوسی)
در "از این اَوسـتا" بسا از ترانه هایی که دوست میداشتم سخن گفته ام؛ و حال، ترانه و سرودی دیگر: نغمه ای به زبان ِ ایتالیایی با نام ِ (bianca di luna) به چم و معنی ِ "ماهِ سپید" . این ترانه را "آلبانو" (ALBANO) در سال 1967 میلادی خوانده است. موسیقی ِ باشکوهی در پس زمینه دارد و متنی عاشقانه و حزین که برگردانِ آن به فارسی را پیشکش ِ دوستان می دارم. اتکایم در این ترجمه، بر برگردانِ انگلیسی بوده است که اینجا نشر یافته.
متن ایتالیایی ِ ترانه
برگردانِ فارسی ِ ترانه
شاید که فقط یک ماجراجویی بود،
امّا اثری بر وجودم نهاده است.
عشق ات تنها ساعتی ماندگار بود،
از همین است که اکنون می گریم؛ از خاطر ِ توست که می گریم...
باز تو را خواهم دید "ماهِ سپید"
دریغ که در چشمانِ سبز ات فرصت و نشانی نیست
برای ِ او که می خواهد فردایش را کنار ِ تو باشد ...
به انتظارت نمی کوشم
می دانم که نخواهی آمد
در چشمان ات، ماهِ دیگری است
و عشق ِ دیگری
می دانم ...
می دانم ...
و برای ِ من امّا، تنها این داستان برجا ماند
خاطره ای از تو
عشق ات که تنها ساعتی برجا بود
از همین است که اکنون می گریم؛ از خاطر ِ تو ست که می گریم...
برای تماشا و دانلود موزیک ویدئوی ِ این ترانه ی ماندگار ِ قدیمی اینجا کلیک کنید:
(برگرفته از فیلم ِ Nel sole که در ایران سال ها پیش با نام "جوانان زیر آفتاب" به نمایش درآمده بود)
http://www.4shared.com/video/Pc8pZnDw/Albano-_Bianca_di_luna.html