روز معلّم امسال که گذشت، باز به عادت هر سال میخواستم از پیامهای تبریکِ دانشجویان، یکی را بگذارم به یادگارِ ذهنهای روشن و قلبهای پُرمهرـشان. ولی طول کشید تا امروز که حوصلهای دست داد. و این آرزوی دوباره که "ایرانِ" آینده برایشان وطنِ بهتر و دوستداشتنیتری باشد؛ مأمنی باشد برای برآوردنِ آرمانها و آرزوهایشان؛ جایی که بتوانند در آن، آیندهای پیروزمندانه را با همهی روشنیهایش در پیش روی خود ببینند: پُر از هیجان، امید، تحرّک و دستاورد.
«استاد عزیز و گرانقدر
روزتون مبارک
برای تمام درسهایی که به ما آموختید و زحماتی که برای ما متحمل شدید،
نهایت سپاس و قدردانی را دارم.
علاقهی من به درس و علم، نشأتگرفته از تدریس و کلاس شما بوده؛
و بدون اغراق میشه گفت جهت زندگی و کار من را مشخص کرده.
امیدوارم زندگی شما سرشار از شادی و سلامتی و پیروزی باشه.
و امیدوارم بتونم مثل شما اثر مثبتی در جهان ایجاد کنم و مفید باشم.
باز هم ممنونم.»