بهترین سالهای زندگی ما

گر کسی وصف او ز من پرسد
بی‌دل از بی‌نشان چه گوید باز
عاشقان، کشتگانِ معشوقند
بر نیاید ز کشتگان آواز 

(سعدی) 

این‌ها تصاویری‌ست که از سفر حج- ام در شهریور ماه به یادگار آورده‌ام. ماه رمضان بود که در مدینه بودم .... و بعد، مکه!
زمانی که برای اولین‌بار "کعبه" را دیدم، تریِ اشک را بر گونه‌هایم احساس می‌کردم، داشتم بی‌اراده می‌گریستم! 
جوینده‌ی راهِ راستی! راهِ رسیدن به "او" !  سرانجام آمدی! آمدی! به انتظارت بودیم! خوش آمدی!

شب‌ها تا سحر، در رواق‌های دورادورِ "کعبه" می‌گشتم ... بر گوشه-گوشه‌اش می‌نشستم و قرآن می‌خواندم و نماز! نماز می‌خواندم! آنچنان که ساعت‌ها، پیاپی و بی‌خستگی بر آن بودم! 

بعد می‌نشستم و به مردم خیره می‌شدم ... مردمی از نژادهای گوناگون: تُرک، مصری، اندونزیایی، لبنانی، هندی، سودانی و ... . 
سفره‌های سحری و افطاریِ دسته‌جمعی به دورِ کعبه ... 

... و "طواف" 

به "طواف" بودم، در میان آن سیل خروشان انسانی ...    

گفت که تو زیرککی، مست ِ خیالی و شکی / گول شدم، هول شدم، وز همه برکنده شدم
گفت که تو شمع شدی، قبله‌ی این جمع شدی / جمع نیم، شمع نیم، دودِ پراکنده شدم 

خدایا بدان که عاشقانه آمده‌ام! پاک آمده‌ام!

گفت که دیوانه نه‌یی، لایق این خانه نه‌یی / رفتم و دیوانه شدم سلسله بندنده شدم
گفت که تو کشته نه‌یی، در طرب آغشته نه‌یی / پیش رُخ زنده کنش کشته و افکنده شدم ... .

نوشتم در "از این اَوستا"،  با عنوان "بهترین سالهای زندگی ما" به سی سالگی، به این سوگند: 

به شبهای سیاه تنگدستان / به دلهای سفید حق‌پرستان
به عشق نو در آغاز جوانی / به غمهای کهن در دل نهانی
بدان سینه که دارد عشق جاوید / به هجرانی که هست از وصل نومید 

---

 

• مدینه ـــ مسجدالنبی

---

• یک خانواده‌ی اندونزیایی در صحن مسجدالنبی که با آنها همصحبت شده بودم 

---

 

• مسجدالنبی در غروب 

• مسجدالنبی ـــ با مدیر کاروان حج

---

 

• مکه ـــ رواق‌های دور صحن مسجدالحرام در شب‌های رمضان 

---

 

• کعبه (لحظات نزدیک‌شدن به زمان افطار) 

---

 

• سفره‌های افطاری پهن‌شده در دورادور کعبه 

---

 

• قطعه فیلم (از داخل اتوبوس زائرین) : مدینه ـــ مسجد شجره، چاه‌های امیرالمؤمنین (ع) (آبار علی) [+]
• قطعه فیلم : صحن مسجدالحرام ـــ لحظات نزدیک به اذان و سفره‌های افطاری پهن‌شده به دور کعبه [+]