افتادگی آموز

دیروز بعدازظهر با گوشیِ دکتر عبدالصمد خلعتبری (بنیان‌گذار و اوّلین رئیس دانشگاه آزاد اسلامی واحد رامسر) تماس گرفته بودم تا احوالی بپرسم. من در این امور، کمی بی‌معرفت هستم: افرادی را احترام می‌گذارم و قلباً دوست‌ دارم، ولی اینکه تلفن بردارم و حال و احوال‌شان را جویا شوم بلد نیستم. دیروز امّا فکرم پیش دکتر خلعتبری بود. صبحـش در جمع دوستانِ دانشگاهی، ذکر خیری از دکتر عبدالصمد خلعتبری بود؛ و اینکه او علیرغم تلاش‌ها و حرص و جوش‌هایش برای برپایی دانشگاه، سرآخر خودْ هیچ بهره‌ای نبرد و اصلاً به دنبال منفعتِ شخصی نبود! نفع را مردم شهر رامسر بردند و اهالی دانشگاه. 

دیروز که زنگ زدم، پاسخی نگرفتم؛ ولی امروز صبحْ دکتر خودش تماس گرفت با عذرخواهی بابت اینکه متوجه تماس دیروزم نشده بود! گفتم که کاری نداشتم؛ فقط به یادتان بودم و می‌خواستم حال و احوالی بپرسم. تشکر کرد و آرزوی موفقیت برایم ... .
دوستیِ امثالِ این بزرگانْ برایم دنیایی ارزش دارد. رفتار این افرادْ درس است برایم: در عین بزرگی، روحیه‌ای متواضع و خالی از تکبر داشتن. 

افتادگی   آموز   اگر   طالب   فیضی

هرگز نخورد آب زمینی که بلند است

---

یادداشت‌های دیگر:

- فرزانگان دیار ما

- دکتری قبول شدم

توضیح

مدیر محترم سایت پژواک رامسر ، با سلام. خواهشمندم توضیحات ذیل، عیناً جهت آگاهی عمومی در آن سایت درج گردد و به اطلاع همکاران رسانه ای دیگر نیز رسانده شود: 

«گنه کرد در بلخ آهنگری/ به شوشتر زدند گردن مسگری»  

به تازگی مطلبی با عنوان "داستان سردری که ساخته نشد" به نقل از وبلاگ من در سایت پژواک رامسر بازنشر یافته که متأسفانه در برخی مجامع و جلسات، باعث سؤتفاهمات فراوان گشته و تبعاً ناراحتی و دلخوری برخی از دوستان و همکارانم را در دانشگاه سبب شده است. برایم جای تعجب دارد که وقتی من در مطلب مورد اشاره، به صراحت از تلاش واحد برای ساختن سردری با طرح زیبا و هزینه ی بهینه سخن گفته و سؤ مدیریت و کارشکنی اداره کل طرحهای عمرانی سازمان مرکزی دانشگاه آزاد را خاطرنشان میسازم، عده ای به جای سرزنش "سازمان"  به سرزنش "واحد" روی آورده و بسا تهمتهای ناروایی که به مسئولین واحد و ریاست آن می زنند! هر انتقادی، باید اصولی و سازنده باشد. افرادی که ریاست محترم واحد رامسر را در اینخصوص سرزنش میکنند باید بدانند که ایشان همه ی تلاش خود را انجام دادند تا "سردرِ" مورد بحث ساخته شود؛ و هم ایشان بودند که بنده را در مأموریتی اختصاصی به تهران فرستادند تا نزد مسئولین مربوطه  از حق واحد در این پروژه دفاع کنم [*]. اگر نوشته ی من به درستی خوانده میشد دانسته میشد که علت اتلاف بیهوده ی وقت و انرژی و به تبع آن بالا رفتن قیمتها در بازار را، نه در دانشگاه آزاد اسلامی واحد رامسر و مدیریت آن، بلکه در "اداره کل طرحهای عمرانی سازمان مرکزی دانشگاه" و سؤ مدیریتِ وقتِ آن در تهران می‌باید جستجو کرد. یا علی! 

---

پی‌نوشت:

[*] ریاست وقتِ واحد رامسر (آقای جواد خلعتبری) بعدها به من گفتند که پیگیری ویژه داشته‌اند تا "سردر" با قیمت 280میلیون تومان ساخته شود. ایکاش همین "پیگیری ویژه" را برای قیمت مناسبِ 160میلیون تومان می‌داشتند! لااقل یکبار گوشی تلفن را برمیداشتند و به سازمان زنگ می‌زدند و از قیمت مناسب دفاع میکردند تا بعداً ناچار به "پیگیری ویژه" برای قیمتی گزاف نشوند!